Ruw oppervlak
Definitie
Een ruw oppervlak is een bouwkundig oppervlak dat onafgewerkt of onregelmatig van textuur is, vaak met een grove structuur of oneffenheden.
Omschrijving
Een ruw oppervlak wordt gekenmerkt door een onregelmatige textuur die vaak ontstaat tijdens het bouwproces of door het gebruik van specifieke materialen en technieken. Dit type oppervlak kan worden aangetroffen in beton, metselwerk, natuursteen of andere bouwmaterialen die niet zijn afgewerkt met gladmakende technieken zoals schuren, polijsten of coaten.Ruwe oppervlakken hebben zowel praktische als esthetische toepassingen. Praktisch gezien kunnen ze worden gebruikt om slipgevaar te verminderen, bijvoorbeeld bij buitentrappen of terrassen. Esthetisch gezien worden ruwe oppervlakken vaak toegepast om een robuuste, industriële of natuurlijke uitstraling te creëren, zoals bij betonnen gevels of natuurstenen muren.Onderhoud van ruwe oppervlakken kan uitdagend zijn vanwege de oneffenheden, die vuil en vocht kunnen vasthouden. Regelmatig reinigen en eventueel impregneren zijn vaak nodig om duurzaamheid te waarborgen. Problemen zoals scheuren of afbrokkeling kunnen optreden bij materialen met een ruw oppervlak, vooral als ze blootstaan aan weersinvloeden.Voorbeelden van ruwe oppervlakken zijn ruw beton (ook wel "beton brut" genoemd), onbewerkte bakstenen muren en gehakte natuursteen.